Met sy unieke vertellings neem Bakkes die leser – soos in sy vorige boeke, Nou’s ons in ons donner in en Moer toe die vreemde in – hierdie keer op ’n Samoe(r)sa reis.
En ons begin by die Richtersveld waar Nama nog gepraat word en die “Namastap” leef, deur na Kartoem se stofstrate, dan ’n drinkplek in Kreuzberg, Berlyn, tot in Indië, die land van kerrie en samoesas.
Saam met Bakkes gooi ons ’n draai in Varanasi, die stad van die Hindoegod Shiva waar jy sterf en só bevry word van die siklus van geboorte en dood.
In die verhaal “Reisgenote” laat Bakkes die leser met die gedagte dat ’n lewensmaat eintlik ’n reisgenoot is wat hom of haar die ruimte vir alleen wees, saamwees, apart wees en sommer net om te wees, toelaat.
’n Reisgenoot mag immers nie eiesinnig wees nie. In die saamwees moet die reisiger ook alleen kan wees. So is die lewe dan ’n reis met byna niemand wat alleen by die lewenseindbestemming wil uitkom nie.
En dis die belangrikste met wié jy die pad aandurf. Ondanks die beperkinge. Soos die verteller se vriendskap met Kalie wat geld het, maar nie tyd nie. Anders as die verteller wat tyd het, maar nie geld nie. Hierdie dilemma, die rokdraers en hul reis deur Jammu – Kasjmir – die deel waar Indië en Pakistan op mekaar skiet, skrik hulle nie af nie.
Nou ja, Bakkes het mos al in ’n onderhoud erken hy “hou nie van die normale nie, maar daar is soms ook ’n moedswilligheid betrokke”.
In “’n Eie plek” raak hy filosofies. ’n Man deurkruis die wêreld op soek na iets net om dit by sy aankoms by die huis te vind. Vir party is dit die studeerkamer met boek en rekenaar, vir ander ’n trofeekamer met bokkop en geweer. Vir Bakkes is dit ’n drinkplek – sy kroeg.
Die stories in Samoe(r)sa reis is soos ’n reis die vreemde in: jy weet nie presies wat môre gaan gebeur nie. Die boek bevat 31 reisverhale en foto’s wat op hul avonture deur Bakkes, sy vrou en vriende geneem is. In die naskrif is daar ’n gedetailleerde weergawe van sy testament.
Johan Bakkes, alias Johannes die Loper, die man met die bangles, Sylvester Stallone (soos hy in Zambië genoem is), het al in ’n onderhoud gesê hy is nie ’n skrywer nie, bloot ’n “trewwelaar” met ’n storie. Maar in die genre van die reisverhaal staan hy uit en bied hy uitstekende vermaak.
Soos met Bakkes se vorige boeke kan ’n mens net hoop Samoe(r)sa reis word in Engels vertaal sodat die wêreld ook kan sien wat Bakkes sien, beleef wat hy beleef. Die wêreld is te groot vir een leeftyd, leer ’n mens in Samoe(r)sa reis. (Resensent: SELWYN MILBORROW)
No comments:
Post a Comment